У ГАРЫ ЦІН ТХІН СЯДЖУ САМОТНА. ЛІ БО. Са старажытнакітайскай. Пераклад Ігара Бабкова. Птушкі высока ляцяць удалечыні знікаюць Сіроткія хмары па небе вольна плывуць Вочы ў вочы глядзім глядзім бясконца Гэта і ёсьць — горы ЦІН ТХІН.