ПРАВОДЖУ СЯБРА.

ЛІ БО.

Са старажытнакітайскай. Пераклад Ігара Бабкова. 


За паўночным прадмесцем 
                                               у блакіце — вяршыня гор 
З усходу светлаю плынню 
                                             цячэ паўз горад рака 
Тут мы расстанемся 
                                   Далей Вы пойдзеце адзін 
Нібы Блукаючая трава 
                                       праз тысячы лі дарогаў 
Адзінокія хмары 
                             нібы думы плывуць у цішыні 
Згасае дзень 
                      шчырасць даўніх сяброў 
Махаючы рукою 
                             Вы адыходзілі далей і далей 
Разлучаныя коні 
                            маркотна так заіржалі…